孟浩然《南归阻雪》赏析
《南归阻雪》是唐代诗人孟浩然创作的一首五言古诗。全诗情感深沉,意境悠远,通过描绘归途雪景及个人遭遇,表达了诗人内心的忧郁与无奈。一、诗歌原文我行滞宛许,日夕望京豫。旷野莽茫茫,乡山在何处。孤烟村际起,归雁天边去。积雪覆平皋,饥鹰捉寒兔。少年弄文墨,属意在章句。十上耻还家,徘徊守归路。二、...
孟浩然 | 木落雁南度,北风江上寒
孟浩然〔唐代〕木落雁南度,北风江上寒。我家襄水曲,遥隔楚云端。乡泪客中尽,孤帆天际看。迷津欲有问,平海夕漫漫。译文树叶飘落大雁飞向南方,北风萧瑟江上分外寒冷。我家就在弯曲的襄水边,远隔楚地天地云海茫茫。思乡的眼泪在异乡流尽,遥看天边的归来孤帆。风烟迷离渡口又在何处,茫茫江水在夕阳下荡漾。
孟浩然5首经典送别诗:月明全见芦花白,风起遥闻杜若香
“因君故乡去,遥寄式微吟。”最后两句表达了诗人对友人辛大的关切,由于辛大将回到故乡,诗人因此寄送这首诗以示慰问之情。“式微吟”在这里有鼓励辛大面对困境的意味,同时也表达了诗人对于自身处境的共鸣。此诗反映了孟浩然对于友情的珍视以及对于个人际遇的坦然接受。诗中既有对友人遭遇的同情,也有对自己生活态度...
王昌龄最经典的10首唐诗,不输李白孟浩然,每一首都是千古名作
英雄一出,谁与争锋。全诗昂扬又回味无穷,对名将的渴慕,对边境安宁的渴求溢于笔端。明代学者李攀龙说:唐人绝句当以此压卷。李攀龙说:这是最好的一首七绝诗。2、最坚定的自白诗:《芙蓉楼送辛渐》《芙蓉楼送辛渐》寒雨连江夜入吴,平明送客楚山孤。洛阳亲友如相问,一片冰心在玉壶。这首诗作于天宝元...
原创重阳节:回顾古代诗人的佳作
孟浩然的《过故人庄》故人具鸡黍,邀我至田家。绿树村边合,青山郭外斜。开轩面场圃,把酒话桑麻。待到重阳日,还来就菊花。孟浩然的这首诗,以朴实的语言描绘了田园生活的宁静与美好。诗中“待到重阳日,还来就菊花”一句,表达了对重阳节的期待,以及对田园生活的向往。全诗意境清新,情感真挚,展现了诗人对自...
暮秋扬子江寄孟浩然
寒笛:凄清的笛声(www.e993.com)2024年10月25日。赏析这首诗是“以诗代书”诗人从京口(故城在今江苏镇江市)附近长江暮秋时节的肃杀景象缓缓写起,从迷茫的景色中引出独居越乡的客愁,进而怀想起远在湖北襄阳的友人孟浩然。全诗在结构上层层引进,步步深入,读来如友人晤谈,娓娓情深。
唐李白《送孟浩然之广陵》诗赏读
唐李白《送孟浩然之广陵》诗赏读唐朝诗人李白写的《送孟浩然之广陵,“故人西辞黄鹤楼,烟花三月下扬州。孤帆远影碧空尽,唯见长江天际流”。孟浩然在夏口(现今武汉)黄鹤楼与李白依依惜别,正值农历三月时,坐船顺长江而下去扬州,李白深情望着远去的孟浩然乘坐的船舶渐渐的消失不见,只望见长江水在天际间滚滚向东奔流,...
孟浩然最有气势的一首诗,雄浑壮阔波涛汹涌,颔联传唱千古
孟浩然的这首《望洞庭湖赠张丞相》,将写景、抒情、言志巧妙地融合在一起,既展现了洞庭湖的壮丽景色,又抒发了自己渴望入仕的政治抱负和怀才不遇的苦闷心情。全诗意境开阔,气势雄浑,语言凝练,是唐代山水诗中的佳作,也是孟浩然诗歌中的代表作之一。可即使写下如此优秀的干谒诗,孟浩然也没有如愿踏入仕途。
孟浩然的诗《夏日南亭怀辛大》写尽夏夜凉爽 表达怀友深情
(唐代)孟浩然山光忽西落,池月渐东上。散发乘夕凉,开轩卧闲敞。荷风送香气,竹露滴清响。欲取鸣琴弹,恨无知音赏。感此怀故人,中宵劳梦想。这首诗写尽了夏夜水亭纳凉的清爽闲适,抒发了对好友的深切怀念之情。前两句“山光忽西落,池月渐东上。”写夕阳西下与素月东升,为纳凉设景,写出诗人的主观...
孟浩然与长安诸才子文斗,仅只用了两句诗,就让众人主动弃笔认输
又仿佛看见了院子中的梧桐树,被疏落的雨滴敲打着,淅淅沥沥,仿佛跳动在雨中的精灵。全诗只有两句,但是却让长安的才子们放下手中的笔,自叹不如。孟浩然的这两句诗到底有如何的奇妙之处,让众才子折服。孟浩然在诗中,用到了“微”“淡”“疏”“滴”这样几个生动又形象的字眼,让整首诗在静中看到了动,在无声...