【甲辰】中秋节诗词大会
料得侬今何所似,多半是,雨兼风、各一竿。居苏桂人的圆月(通韵)梁勇然百花如桂郁苏南,久客远方犹坦然。音视当今无阻遏,有心即可共婵娟。感于数年未能回乡过中秋节梁之康容颜总不敌光阴,未断思量昔与今。又是月圆清照夜,谁怜一颗望乡心。减兰·甲辰中秋廖国华初凉况味,惊夜歌尘时破睡。自...
苏轼一首《定风波》于简朴中见深意,表现出旷达超脱的胸襟
苏轼与朋友春日出游,风雨忽至,同行朋友深感狼狈,他却毫不在乎,泰然处之,吟咏自若,缓步而行。苏轼的这首《定风波·莫听穿林打叶声》,为春游遇雨抒怀之作,全词即景生情,语言诙谐。这首词通过苏轼野外途中偶遇风雨这一生活中的小事,于简朴中见深意,于寻常处生奇景,表现出旷达超脱的胸襟,寄寓着超凡脱俗的人生理...
未来讲堂丨苏轼《定风波(莫听穿林打叶声)》
归途所遇,冷中有暖,时雨时晴。种种自然现象,充满了哲理,印合了人间祸福相依、逆境中存有希望的辩证关系。最后“也无风雨也无晴”一句,更见词人哲思体系的升华。面对大自然中的风雨,词人反观内心,升华到“无雨无晴”的精神境界,物我两忘,宠辱不惊,不以物喜,不以己悲。这种顿悟,使苏轼从人生困顿中得以超脱。
【甲辰】七夕节诗词大会
七夕遇雷雨有怀孙彦学云逐惊雷鹊渡前,秋风凄咽扰人眠。可怜今日倾盆雨,难洗相思又一年。作者姓氏首字母T佛山谋生寄老妻汤为松(湖北)粤海洪湖路几程,不堪租屋对孤明。非因南岭滕溪瘴,实恼西窗璀璨城。欲赠难拿残夜月,空怀淤积故园情。秋风起处枝摇落,桐叶满将离愫倾。七夕唐海棠倦眼...
【散文】孟健君 /辗转在遗爱为民与结庐安身之间—苏轼的建设情结
苏轼知道,必须为子孙们的生计做好长远打算。苏轼本来预备终老黄州,杨绘为他介绍定襄胡家田,陈镗为他接洽荆南头湖的庄田,到黄州三十里外的沙湖看田,实地勘察后又都不满意没有买成。那阙著名的《定风波》就是此次看地的副产品:“三月七日,沙湖道中遇雨。雨具先去,同行皆狼狈,余独不觉,已而遂晴,故作此词。
原创〖千家诗词周会·第5期〗缘何今夕路人少,许是江村已落霜
雨濯天新霁色明,三千碧意四方迎(www.e993.com)2024年9月20日。一行白鹭追云疾,五里晨湖映日平。负氧排窗堪润肺,层林荡韵好怡情。椰风撩得诗心痒,欲向青山恰恰行。“大雪”后有感草坪又逢大雪接双寒,一梦红尘五十年。千卷诗书千卷月,半程风雨半程烟。独承杜格黄山谷,中隐闲庭白乐天。
“千古风流人物”的活色生香
又一次,他在路上突逢大雨,旁人忙着躲雨,模样狼狈,只有他淡定自若,继续在雨中潇洒徐行,被淋成落汤鸡后,又作词一首:(三月七日,沙湖道中遇雨。雨具先去,同行皆狼狈,余独不觉。已而遂晴,故作此词。)莫听穿林打叶声,何妨吟啸且徐行。竹杖芒鞋轻胜马,谁怕?一蓑烟雨任平生。
苏东坡被贬黄州,途中遇雨,写下人生最旷达的一首词,常人难以企及!
三月七日,苏东坡与朋友春日出游,风雨忽至,朋友深感狼狈,词人却毫不在乎,泰然处之,吟咏自若,缓步而行。雨过天晴,作者联想到自己人生的坎坷,加上遇见的大雨,写下了这一首千古流传的《定风波》。从文中我们可以感受到作者的豁达与乐观。词的上片写的是春雨骤至时词人的心态,“竹杖芒鞋轻胜马”,竹杖芒鞋,顶...
苏轼最洒脱和最著名的一首定风波,读完让人无喜无悲、胜败两忘
这首词的写作时间是苏轼被贬黄州之后的第三个年头,正如小序中交代的,这只是一件非常小的春季野外遇雨的事件,很生活化,但是在这简朴的生活中足见深意,在寻常中见奇警,从中表现了苏轼那种旷达超脱的博大胸襟,和那种超凡脱俗的人生理想。定风波苏轼莫听穿林打叶声,何妨吟啸且徐行。竹杖芒鞋轻胜马,谁怕?一蓑烟雨...
纪录片《苏东坡》藏着怎样的一首《定风波》?
定风波苏东坡三月七日,沙湖道中遇雨。雨具先去,同行皆狼狈,余独不觉。已而遂晴,故作此词。莫听穿林打叶声,何妨吟啸且徐行。竹杖芒鞋轻胜马,谁怕?一蓑烟雨任平生。料峭春风吹酒醒,微冷,山头斜照却相迎。回首向来萧瑟处,归去,也无风雨也无晴。